به گزارش روابط عمومی مدرسه علمیه تخصصی حضرت زهرا (س) میبد، طاهره حاجی رحیمی در ابتدای سخنان خود ضمن معرفی اجمالی، اظهار داشت:پژوهش برای من از سطح ۲ آغاز شد؛ اما در سطح ۴، استاد پژوهش‌محوری داشتیم که شیرینی و عمق تحقیق را در جانمان نشاند. رفتار تشویق‌آمیز ایشان، عامل اصلی علاقه من به مسیر پژوهش شد.
خانم حاجی رحیمی با اشاره به چالش‌های مسیر نوشتن کتاب و تحقیق، گفت:پژوهش سخت است اما مانع ندارد. وقت کمِ مادران و سختی یافتن منابع با برنامه‌ریزی حل می‌شود. حتی نیم ساعت مطالعه مستمر می‌تواند ثمر دهد.
او افزود: دشواری‌ها را باید با نگاه فرصت دید، نه مانع؛ زیرا هر قدم در راه علم، تمرین اراده است
وی در ادامه، پژوهش را نیازمند نوآوری و عمق توأمان دانست و تصریح کرد:اگر کار نوآورانه نباشد، هرچقدر عمیق باشد، تکرار است؛ و اگر صرفاً نوآور باشد بدون عمق، پژوهشِ حقیقی محسوب نمی‌شود. تفقه در دین یعنی فهمِ عمیق همراه با نوآوری در تحلیل
او در پاسخ به پرسش درباره جایگاه کتاب در روزگار وابستگی به فضای مجازی گفت:کتاب آن جایگاه شایسته را ندارد، اما مطالعه کلاً کنار نرفته است. کتابخوانی صوتی، فرصت خوبی برای همراهی کار و مطالعه فراهم کرده و نباید از آن غافل شد
در بخشی از گفت‌وگو درباره کاربرد هوش مصنوعی در تحقیق، حاجی رحیمی تأکید کرد:هر ابزار پیشرفته باید استفاده شود، اما به‌صورت هوشمند و کنترل‌شده. نباید انسان تسلیم هوش مصنوعی شود؛ بلکه هوش مصنوعی باید تسلیم انسان باشد. منِ پژوهشگر باید بر مطلب چیره باشم و از ابزار برای صرفه‌جویی در وقت بهره ببرم، نه اینکه محتوا را تماماً به او واگذار کنم.
در پاسخ به پرسش «اگر بخواهید یک کتاب را به همه طلبه‌ها توصیه کنید؟»، گفت:کتاب انسان ۲۵۰ ساله اثر رهبر معظم انقلاب را بسیار دوست دارم؛ هر جمله‌اش جان‌دار است و خواننده را همراه خود پیش می‌برد. حتی یک دور تبرک خواندنش اثرگذار است
وی در بیان روش تشویق نسل جوان به مطالعه افزود:باید زبان آن‌ها را شناخت. هر گروه سلیقه‌ای دارد؛ یکی شعر، یکی تفکر روز، یکی رمان. بدون شناخت و همراهی، اثرگذاری ممکن نیست.
خانم حاجی رحیمی آرزوی علمی خود را چنین بیان کرد:می‌خواهم طلبه واقعی باشم تا بتوانم طلبه بار بیاورم. پس از پایان رساله سطح ۴، تمرکز من بر نگارش مقالات ترویجی و همراه‌کردن شاگردان در مسیر پژوهش است
در پایان مصاحبه ، با تأکید بر سختی اما شیرینی کار پژوهش گفت: پژوهش سخت است، اما وقتی عشق در میان باشد، شیرینی‌اش همه‌چیز را جبران می‌کند. ناامیدی در آغاز طبیعی است، مهم آن است که استاد و همیار، انگیزه را زنده نگه دارند.
