وی در ابتدای سخنان خود با اشاره به اهمیت دوران نوجوانی گفت: نوجوانی مرحلهای حساس و سرنوشتساز است که فرد از منبعی از هیجان به سوی نظم، انضباط و اثربخشی حرکت میکند؛ در این مسیر او به الگویی شایسته نیاز دارد و چه الگویی برتر از پیامبر اسلام(ص) که قرآن کریم ایشان را «اسوه حسنه» معرفی کرده است.
استاد حوزه با تأکید بر لزوم درک صحیح روحیات نوجوان افزود: پیامبر(ص) در مواجهه با کودکان و نوجوانان با ملاطفت رفتار میکردند؛ حتی زمانی که امام حسن و امام حسین(ع) در نماز بر پشت ایشان مینشستند، نماز را طولانی میکردند تا آنان ناراحت نشوند.
معاون پژوهش مدرسه علمیه حضرت نرجس(س) ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) نسبت به تغییرات روحی و جسمی نوجوانان بسیار حساس بودند و در صورت بروز ناراحتی یا پرخاشگری، با درک، همدلی و محبت به آنان نزدیک میشدند؛ به گونهای که دست نوجوانان را میگرفتند، آنان را در آغوش میکشیدند و به آنها آرامش میدادند.
وی همچنین اعتمادسازی و واگذاری مسئولیت را از اصول اساسی تربیت نبوی برشمرد و خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) نوجوانان را در فعالیتهای اجتماعی مشارکت میدادند؛ چنانکه حضرت علی(ع) را در ۱۳ سالگی به عنوان وصی خود و اسامة بن زید را در ۱۷ سالگی به عنوان فرمانده لشکر منصوب کردند. حتی در صورت بروز خطا، ایشان با محبت و ملایمت رفتار کرده و نوجوان را متوجه اشتباه میساختند.
خانم خوشبین در بخش دیگری از سخنان خود به شیوه ارتباط کلامی و عاطفی پیامبر(ص) اشاره و بیان کرد: ایشان با نوجوانان ساده و صمیمی سخن میگفتند، در کنارشان مینشستند و با رفتار محبتآمیز فضای اعتماد ایجاد میکردند.
وی در پایان با تأکید بر ضرورت تربیت دینی در دوران نوجوانی اظهار داشت: پیامبر اکرم(ص) همواره توصیه میکردند که آموزش مسائل اخلاقی و دینی به نوجوانان ضروری است، اما باید با شیوهای متعادل و عاری از افراط، تعصب و سختگیری انجام شود تا روحیه دینی در آنان با محبت و علاقه شکل گیرد.