به گزارش روابط عمومی مدیریت حوزه علمیه خواهران استان یزد، فهیمه قاسمی معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی امام حسین (ع) سطح چهار یزد در نشست علمی «تحلیل مفهوم فطرت در قرآن با رویکرد معناشناسی» گفت: برای تحلیل یک واژه، معمولا ابتدا باید به کتاب لغت مراجعه کرد و در نهایت سعی می شود تا واژههایی نزدیک به زمان نزول قران را در نظر گفت.
وی با اشاره به اینکه معنا شناسی به ما کمک می کند تا درک عمیق تری از واژه ها داشته باشیم بیان داشت: یکی از ابزارهای معناشناسی بررسی واژه‌های همنشین، جانشین و واژه های متضاد با واژه مورد نظر است.
خانم قاسمی بیان داشت: واژه فطرت نوزده بار در قرآن ذکر شده با مشتقات مختلف که در قالب‌های مختلف معنایی به کار رفته‌اند.
وی در رابطه معنای واژه فطرت از دید ابن فارس گفت: ابن فارس معتقد است که اصل واحد معنای فطرت آشکار شدن و باز شدن است؛ همچنین به معنای آفرینش نیز به کار رفته؛ چرا که خداوند، از عدم، هستی را به وجود آورد، پرده عدم را شکافته و آشکار نموده است.
معاون پژوهش مدرسه علمیه تخصصی امام حسین (ع) سطح چهار یزد با اشاره به نظر آقای حسن مصطفوی در بررسی این واژه گفت: باید علاوه بر آشکار شدن قید تغییر را به معنای اصلی اضافه کرد زیرا فطرت با یک تغییر و تحول باشد که حالت جدید به وجود آورد و حالت قبلی را نقض کند.
وی ضمن بیان این که در روایات مختلف فطرت به دین خدا، توحید، اسلام، نبوت و امامت تعبیر شده است گفت: در روایتی از پیامبر (ص) کلمه فطرت به دین خدا اشاره دارد و در روایتی از امام علی (ع) کلمه فطرت به عنوان کلمه اخلاص بیان شده است.
خانم قاسمی در ادامه بیان داشت: واژه فطرت در قرآن با واژه هایی چون الله، رب، هدایت، ولایت، اسلام، دین، همنشین شده اند که نشان دهنده ارتباط معنایی فطرت با مفاهیم توحید، ربوبیت، هدایت، ولایت و دین است که می توان گفت "فطرت" در قرآن به معنای یک درک و بینش خاص نسبت به خداوند، یگانگی او، دین او و هدایت الهی است.
وی در رابطه با معنای تقابلی این واژه گفت: تقابل این واژه با کفر، شرک، ضلالت، حائز اهمیت است؛ این تضادها نشان دهنده این است که وقتی انسان از مسیر فطرت خارج شود، از درک صحیح خداوند و دین او دور شود، به کفر، شرک وگمراهی دچار می شود.
در پایان خانم قاسمی با جمع‌بندی مباحث خود به تأثیرات فطرت بر رفتار و اخلاق انسانی پرداخت و تأکید کرد: فطرت نوعی خلقت خاص از جنس بینش و معرفت است که منجر به شناخت توحید، ربوبیت، هدایت، ولایت و صفات الهی می شود.
